Een nieuwe vriendin
Door: Dorrie
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
19 Oktober 2018 | Spanje, Castilblanco
Van Guillena naar Castilblanco
Een nieuwe vriendin
Vanmorgen heel relaxed opgestaan en ontbeten . Dit i.t.t. mijn auberge genote. Zij is een byzonder efficiënte grijze dame en zij vertrekt in de ochtend in het donker. Dit deed ik de eerste weken ook , om de warmte voor te zijn . Echter die warmte is nu alleen maar fijn. Al haar spullen komen overduidelijk uit de lichtgewicht shop en uiteraard draagt zij een afritsbroek (Ha, Ha Ans) Een heel klein beetje leedvermaak had ik toen ze vertelde dat ze in de rivier was gevallen. Nu genoeg over haar, ik ben bang dat ik haar nog veel ga tegenkomen .
Ik ga lopen met een heerlijk zonnetje, zodat mijn lange mouwentrui al snel uitgaat . Het eerste uur loop ik langs de snelweg en over een industrieterrein . Dan mag ik de natuur weer in.
Modder, modder, dat is het pad. De modder blijft aan mijn schoenen hangen . Die worden dus loodzwaar , het profiel verdwijnt , en ik ga bergop. Zo glibber en blubber ik enige kilometers door.
Maar de zon schijnt heerlijk en er waait een fris windje.
Naarmate ik hoger kom , wordt het pad gelukkig beter.
Dan kom ik in een natuurpark . Dat is prachtig en heerlijk om te lopen . Alleen mijn voetstappen en de vogeltjes hoor ik. In het boek lees ik dat er in dit gebied ook wilde paarden leven . Niet zo heel erg vind ik het dat ik deze niet tegenkom.
Ik kom in auberge aan waar ik inderdaad weer ben met “ mijn vriendin “. We hebben zelfs een gezamenlijk project.
Morgen wordt slecht weer voorspeld , de route is 30 km en de eerste 12 km is alleen maar asfalt. We nemen samen een taxi. Hoe gezellig wordt het nog.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Een nieuwe vriendin
Vanmorgen heel relaxed opgestaan en ontbeten . Dit i.t.t. mijn auberge genote. Zij is een byzonder efficiënte grijze dame en zij vertrekt in de ochtend in het donker. Dit deed ik de eerste weken ook , om de warmte voor te zijn . Echter die warmte is nu alleen maar fijn. Al haar spullen komen overduidelijk uit de lichtgewicht shop en uiteraard draagt zij een afritsbroek (Ha, Ha Ans) Een heel klein beetje leedvermaak had ik toen ze vertelde dat ze in de rivier was gevallen. Nu genoeg over haar, ik ben bang dat ik haar nog veel ga tegenkomen .
Ik ga lopen met een heerlijk zonnetje, zodat mijn lange mouwentrui al snel uitgaat . Het eerste uur loop ik langs de snelweg en over een industrieterrein . Dan mag ik de natuur weer in.
Modder, modder, dat is het pad. De modder blijft aan mijn schoenen hangen . Die worden dus loodzwaar , het profiel verdwijnt , en ik ga bergop. Zo glibber en blubber ik enige kilometers door.
Maar de zon schijnt heerlijk en er waait een fris windje.
Naarmate ik hoger kom , wordt het pad gelukkig beter.
Dan kom ik in een natuurpark . Dat is prachtig en heerlijk om te lopen . Alleen mijn voetstappen en de vogeltjes hoor ik. In het boek lees ik dat er in dit gebied ook wilde paarden leven . Niet zo heel erg vind ik het dat ik deze niet tegenkom.
Ik kom in auberge aan waar ik inderdaad weer ben met “ mijn vriendin “. We hebben zelfs een gezamenlijk project.
Morgen wordt slecht weer voorspeld , de route is 30 km en de eerste 12 km is alleen maar asfalt. We nemen samen een taxi. Hoe gezellig wordt het nog.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
-
19 Oktober 2018 - 18:14
Ans:
Hoi Dorrie das idd zwaar lopen in de modder. Maar ook dát kan jij aan.
Toch ben jij waarschijnlijk meer ervaren en dat zonder afritsbroek. Jij valt niet in het water!!!!
Misschien wel leuk om toch maar een afritsbroek te kopen. -
19 Oktober 2018 - 19:06
Nettie:
Klopt, code oranje morgen...
Dorrie jij mag met de taxi..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
