Mondvoorraad

4 november
Van Canaveral naar Galisteo .
Gisterenavond uiteindelijk heerlijk gegeten . Dit keer samen met een letterlijk en figuurlijk grijs Engels echtpaar. Ik tref hen al een aantal dagen in de albuerges. Zij roepen bij mij niet echt sympathie op . Hij komt over als een boze , harde man en zij als een zenuwachtige vrouw. We eten in een Spaanse bar , dus zeer luidruchtig . Harde t.v , muziek en al die Spanjaarden , die enthousiast hun zaterdagavond beleven . Ik vind het niet erg , versta de Engelsen nauwelijks , en geniet vooral van het eten . Wat is dat heerlijk als je echt honger hebt .
Wat ik van hen begrijp is dat hij therapeut is ; zoiets had ik al gedacht . En zij heeft het er over dat ze deze route te weinig spiritueel vindt . Tja... als je dat niet in jezelf vindt!

En wat heb ik heerlijk geslapen .Dit keer hadden we een fijn bed , en vooral een heel fijn dekbed. Ook krijgen we in deze albuerge een geweldig lekker ontbijt .
Mijn energie lijkt weer op nivo. Nu ervaar ik pas echt hoe belangrijk het is om goed te eten en goed te slapen .
Vandaag kan ik kiezen tussen een korte en een lange route. En bij de start denk ik : ik zie wel . Het is een grijze dag . Met een fijne wandeltemperatuur . Op het einde van het dorp is een benzinepomp waar ik mijn mondvoorraad kan inslaan . De route is prachtig . We lopen praktisch de hele dag door natuurparken . We komen veel wildroosters en hekken tegen . Dus ook kuddes koeien en schapen die allemaal los lopen . Ik loop inmiddels gewoon stoer tussen deze dieren .
Als ik bij de eerste albuerge ben , twijfel ik er niet over . Ik voel me zo energiek en de route is zo mooi, dus gewoon door .
Dit worden vandaag 26 km , zonder enig probleem . Hoe wisselend kan het zijn . Gisteren liep ik op standje overleven en vandaag gewoon heel relaxed. Geregeld loop ik even samen met Helena en Antoine , een Spaans echtpaar . Zij spreken geen woord Engels en ik geen Spaans , en toch hebben wij al dagen een leuk kontakt . We lopen samen in Galisteo in en Antoine belt naar pension of er plaats is . Het pension is vriendelijk en gastvrij . Ik heb zelfs weer eens een echte handdoek . Dat is lang geleden . En zo fijn om je weer eens goed te kunnen afdrogen na het douchen . Ik kan kiezen voor een eigen kamer of een kamer met 2 bedden . Daar dit de helft van de prijs is en er een heel klein kansje is op een allene gast , kies ik hier voor .
Ook het Engelse stel komt hier binnen . Hij lijkt inmiddels wat te ontdooien .
Ik ga het dorp in , op zoek naar eten. Mijn voorraad is op en ik heb honger. Het is inmiddels vies koud . Weer is de boodschap 20.30 uur . Gelukkig vind ik een bar met tapa’s .Heerlijk met een wijntje erbij. De bar is bevolkt met kaartende en voetbalkijkende Spanjaarden . Het is lekker warm.

Verstuurd vanaf mijn iPhone