Een goede hospitalereo

24 febr Pola de Sierra.14 km

(356)

In de ochtend blijkt de Franse mevrouw wel in voor een praatje. Ze was gisterenavond te moe, na die enorme berg. Terwijl wij aan t kletsen zijn komt er zo'n zeer serieuze hospitalerea binnen. Zij kijkt vooral heel kritisch naar mijn berg dekens en ze maakt me duidelijk dat ik die terug moet leggen op de bedden. Natuurlijk doe ik dat! Ik laat de albergues sowieso altijd keurig netjes achter. Het is allemaal vrijwilligerswerk, wat ik erg waardeer.

Het is een ietwat sombere en koude start van de dag. Omdat er niet veel kilometers op het programma staan doe ik het heel rustig voor ik vertrek. Eerst naar de supermarkt, dan eigen ontbijtje maken. Dat vind ik toch het fijnste.

Het is droog,de lucht is dreigend en niet blauw. Zolang het droog is vind ik het prima. De omgeving maakt vandaag niet veel indruk. Ik heb inmiddels al zoveel mooie heuvels gezien, en door het sombere weer ziet de wereld er toch iets minder uit.De paden zijn soms modderig en dat is goed uitkijken. Ik wil niet opnieuw in zakken. Mijn ,niet meer nieuwe, schoenen zijn nog steeds nat. Het duurt dagen om ze droog te krijgen. Ouderwets krantenpapier vind ik hier nergens.

Het gaat toch regenen, niet heel hard.Maar je wordt er kletsnat van. De plastic poncho doet zijn werk, maar ik mis nu toch wel een jasje.

Gelukkig vallen de kilometers mee en ik ben blij als ik in de albergueben.

Ik word hier enthousiast welkom geheten door Roberto, een ervaren caminoloper.Dat is te merken als mensen zelf ervaring hebben. Dat wordtgevraagd van hospitalereos. Blijkbaar lukt dit lang niet altijd.

Roberto heeft jaren in Duitsland gewerkt, dus we praten Duits. Dat isschakelen voor mij, maar we komen een heel eind.

Pola deSierra is een behoorlijk stadje; ik ga op zoek naar een jas. Dit lukt echter niet. Er is een sportzaak die alleen jasjes heeft die te zwaar zijn of die een lelijke kleur hebben, en die ik sowieso niet vertrouw met veel regen .

Dan hoop ik toch op Decathlon morgen in Oviedo. Het jasje dat ik verloor was van Decathlon en daar was ik happy mee. Nu nog een dag zonder jas moet kunnen, hoewel ook morgen weer regen wordt voorspeld.

Intussen is er nog een aardige Spanjaard gearriveerd, ook helaas weer spreekt hij geen Engels.

Hij adviseert mij om een paraplu te kopen, zo loopt hij ook. Dat is misschien een idee.

Later komt Roberto , om Antonio in te checken. Hij brengt een halve fles wijn voor ons mee en ook zet hij de verwarming aan. Dat is wel ontzettend fijn. Als hij mijn4 schoenen ziet komt hij inderdaad met het krantenpapier aanzetten. En waarom heb ik 4 schoenen? Leg dat maar eens uit!Hij is een echte hospitalereo, hij snapt precies wat je als pelgrim nodig hebt.

De consequentie is wel dat ik nog heel lang heel veel foto's moet bekijken van de camino's die hij liep. De camino is zijn leven; echter inmiddelsoud en versleten en kwalen, dus het lukt niet meer. Heel verdrietig, maar ook " that is life"...

Verzonden vanafOutlook voor Android