Grijs

8 mrt 14 km (598) Vilar de Cas

Als ik vannacht de storm hoor razen, word ik chaggerijnig; ik baal van de kou, de storm , de slechte weersverwachtingen de groene Gallische heuvels heb ik inmiddels ook wel gezien. Maar...Ik heb met mezelf afgesproken dat ik Santiago ga halen...

In de ochtend ziet het leven er weer anders uit.

De 3 jongens zijn samen met mij in de keuken, en vol verbazing kijk ik ernaar wat zij aan eten meenemen. Zij zijn jong en lopen 45 a 50 km per dag.

Er is een Australische jongen waar ik mee kan praten. Hij heeft mooie gebreide sokken aan en ik vraag of zijn moeder die gebreid hebben. nee zijn oma. Dat is natuurlijk waar, oma's breien.

Ik ga weer blijen met goede moed op pad .

Alsik even onderwegben komt de Australische jongen mij tegemoet. Hij loopt op slippers , zijn voeten zitten vol blaren. Hij maakt de verstandige keuze om terug naar de albergue te gaan en een dag te rusten.

Hij realiseert zich dat hij toch te veel heeft gelopen.Dat is wat ik vaak zie bij jonge mensen. Zij kennen hun grenzen niet.

De 2 Spanjaarden zijn doorgelopen. Zij moeten maandag in Santiago zijn, dat is nog 130 km.

Ik hoop donderdag daar aan te komen.

Vandaag zijn er geen jagende wolken in de lucht. Het is strak grijs, lijkt op Nederland, hoewel niet nu. Er is geen streepje blauw te ontdekken,maar gelukkig is de nare wind van gisteren er niet meer.

Als ik in Castroverdeben begint het te regen, ik heb het geluk dat ik bij een bar naar binnen kan. Op de tv daar zie ik hoe dramatisch het weer in heel Spanje is. Hier in Gallicie is het nog het meest gunstige.

Ik kan helaas niet in de bar blijven, dus toch maar de regen in. Het is geen enorme harde bui, maar zo'n zeikregen.

Ik mis vandaag ook de groene heuvels.( die had ik toch al genoeg gezien) Ikloop vooral door bossen en door landbouwgebied.De stijgingen en dalingen zijn milder. Het moeilijkste deel van de primitivo heb ik achter de rug.

Gelukkigheb ik vandaag minder kilometers gepland en een superleuk hostel geboekt. Het is een mengeling tussen kunst en kitsch. Geweldig; gouden kranen, een gouden regendouche ,schilderstukken, allerlei beeldenen een zwarte keuken.Die is overigens niet praktisch, ieder vingertje zie je.

De eigenaar is vriendelijk, hij zorgtvoor het heerlijke diner om 7uur. Wat jammer dat ik er helemaal op mijn eentje van zit te genieten. Er zijn inmiddels wel 2 Spanjaarden gearriveerd, maar die hebben al te goed gelunched. Zoals de meeste Spanjaarden doen.

De bedden zijn fijn , de dekens lekker warm, dus voor even komt alles weer goed.

Verzonden vanafOutlook voor Android