Rates

26 maart

Ook hier een uur tijdsverschil. Ik merk er weinig van. De pelgrims zijn allemaal toch rond 8 uur vertrokken. Het is een mooie stralende morgen. Het is nog relaxter als de andere morgens, daar we met z'n drieën zijn. José is een opvallend praktische man. Hij poetst mee, denkt na over de zaken die moeten gebeuren, en over dingen die anders kunnen.

Het poetswerk doen we samen en is daarmee snel klaar. Al vroeg vind ik mezelf al breiende in de tuin in de zon.

Er komt een boerenprotest langs . Veel traktoren rijden er door de straat. Blijkbaar zijn ook hier de boeren niet tevreden. Dit is een gebied met veel boerderijen..Wat het protest inhoudt is voor mij niet duidelijk, maar dat zal wel ongeveer hetzelfde zijn als in Nederland..

Om toch een beetje actief te blijven , ga ik een eind wandelen; in en rondom het dorp. Heel veel valt er niet te beleven. Er zijn een paar kerkjes, wat winkels en bars. Het is vooral stil op straat. Van Christina hoorde ik dat veel huizen hier vakantiehuizen zijn, waar mensen in de zomer naar toe komen.

De kerken staan in het teken van de goede week; de kruizen zijn behangen met paarse doeken.

In de middag komt er helemaal één pelgrim, een Duitse jongeman.Hier is dus geen peil op te trekken

José kookt heerlijk voor Karen en mij. De Duitser wil naar een restaurant. José vertelt over zijn thuis. Hij woont op een boerderij met veel land met druiven en ander fruit, in the middle of nowhere.

Karen klaagt erover dat ze te dik wordt van al het lekkere eten. Hier moet ik ook mee uitkijken, het leven is ineens zo anders. Raar vind ik het dat ik me moe voel, terwijl ik weinig doe. Misschien moet de vermoeidheid van de 1000km er nog uit.