Rates/Santiago 9/10/11 april

9/10/11 april.

De eerste paasdag is weer een prachtige zomerdag. Eerst heb ik een luxe ontbijt, en dan is het weer fijn om aan de wandel te gaan . De bakkers zijn heel druk deze morgen. Er wordt met Pasen heel wat zoetigheid naar binnen gewerkt. De kerken die ik tegenkom zijn leeg. Ik ben blijkbaar al te laat, voor het godsdienstige deel.

Onderweg in de dorpen liggen veel bloemenblaadjes op de grond. Pas als ik in Rates ben snap ik hier de bedoeling van. Ook voor de herberg liggen bloemen. De priester gaat langs de huizen met zijn wijwatervat , als er bloemen liggen gaat hij naar binnen en wordt iedereen gezegend. Dit gebeurt dus ook in onze albergue. Zeker Luciana en Christina zijn onder de indruk. De meeste pelgrims laten het , net als ik. wat over ons heen komen.

Ik ontmoet Thomas, de nieuwe hospitalereo. Hij is een oude Amerikaan. Hij doet mij erg aan Joe Biden denken . Hij doet zijn werk vandaag samen met Luciana.

Op maandag mag ik hem verder inwerken. Mijn geduld wordt op de proef gesteld. Hij is zo traag em sloom met alles. Na de dag met hem te hebben samengewerkt is het voor mij echt genoeg en ben ik blij dat ik op dinsdag kan vertrekken.

Dat wordt de wekker zetten .. op mijn nieuwe slaapplek word ik niet meer wakker van de pelgrims en slaap ik beter.

Christina haalt mij op , zij brengt mij naar een metro station, van waaruit ik naar Porto kan, en van daaruit naar Santiago.

Zoals gewoonlijk is Christina te laat. Voor mij maakt het niet uit omdat ik ruim in de tijd zit.Voor haar is het stressen, want zij moet werken.

De busreis naar Santiago gaat snel, ik lees vooral. Vanuit het busstation in Santiago loop ik naar de huiskamer, waar Jan en Joke vrijwilliger zijn. Joke voelt zich ziek , misselijk.. we kletsen even wat. Ook is het leuk om Herman te zien n het buro , waar mensen hun diploma ophalen. We hebben de afspraak om samen te eten.

Ik moet eerst inchecken in mijn albergue ;" de seminar minor"Is een eindje lopen.

De albergue bevalt mij. Een goed bed en in de kelder is gelegen heid om te ontbijten en om te koken.

Het eten is gezellig , met Herman, met de vrijwilligers van de huiskamer en nog andere vrijwilligers. Herman heeft een leuk Indonesisch restaurant uitgekozen , waar we een soort sharing dinner doen, dat lijkt op fondue. Is erg lekker.

Het is overigens heel raar om weer in Santiago te zijn. Zo anders als nu ongeveer een maand geleden...