31 maart en 1 april
Door: Dorrie
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
01 April 2023 | Portugal, Rates
Gisterenavond was het afscheidsetentje van Karen. Christina had beloofd dat ze tussen 7 en 8 hier zou zijn. Het was 9 uur. Voor Christina is het normaal om een uur te laat te komen; zij zegt dat dit voor Portugezen gewoon is. Ik vind het lastig, vooral omdat ik vreselijke honger heb. Het heerlijke eten ,maakt het weer goed. Bij een afhaalrestaurant, heeft ze het eten gehaald. We zijn met 4en , ook Luciana is er bij. Zij is de dwangmatige poetsdame uit Brazilië. Inmiddels ben ik wel blij met haar; van Christina hoor ik dat zij volgende week komt poetsen. Ik zag er best tegenop dat ik alles alleen moest doen
Het weekend ben ik vrij en komen er andere vrijwilligers.
Deze ochtend gaat Karen vertrekken. Ik ben benieuwd naar haar rugzak met tent. Dat is dus duidelijk niet voor mij weggelegd. Als ik de rugzak probeer aan te doen val ik nog net niet om, hij is 22 kg. Zij moet wel heel sterk zijn.
Christina komt Karen ophalen , om haar naar de metro te brengen. Ik rijd mee, voor het afscheid nemen en daarna rijdt Christina door naar de zee voor mij. Het afscheid is emotioneel. Karen is 4 maanden in Rates geweest, maar ook mijn enige week met haar heeft mij geraakt . Een mooie byzondere vrouw is zij. Door haar nog beperkte Engels, en mijn niet Portugees was onze communicatie niet altijd eenvoudig, maar we voelden elkaar aan en wisten snel wat we van elkaar konden verwachten; ik ben heel benieuwd naar haar vervolg.
Ik wandel een stuk langs de zee, wat fijn is. Het weer is grijs en regenachtig, maar het lopen zonder rugzak is heerlijk. Ik vind het jammer dat ik snel weer landinwaarts moet om thuis te komen. Misschien moet ik toch het paasweekend een nachtje aan zee blijven.. Ik wandel probleemloos ruim 20 km. Alle pijntjes, die ik had na de camino zijn verdwenen. Het scheelt zoveel zonder rugzak...
Als ik in de albergue kom is het raar. Er zijn allemaal , voor mij onbekende vrijwilligers. De albergue was de afgelopen week de albergue van Karen en van mij. De sfeer is nu ineens zo anders . Ik trek me maar terug en realiseer me dat de albergue max 2 weken van mij is, en iedere vrijwilliger doet het op zijn/haar eigen manier. Dat is eigenlijk ook het leuke van deze albergue. Christina kan dit ook goed los laten.
Gisterenavond was het door het late afscheidsetentje erg laat geworden, dus ik ga bijtijds slapen.
-
01 April 2023 - 23:40
Goudsmits:
Wat een aanpassingsvermogen Dorrie! En wat maak je veel mee met dat pelgrims-volkje!
Zo'n hele week met iemand die je goed verstaat,Christina begreep ik, is heerlijk lijkt me en zeker in een "pelgrims-sfeer" waarin je in no time over de meest fundamentele dingen van het leven kunt praten.Ben weer benieuwd naar het vervolg!
Tot gauw maar weer! Addy
-
02 April 2023 - 14:12
Pet:
...die 22 kg is dus voor die wandeltocht van duizenden km en 5 euro per dag ?
Lijkt me lastig...een hele dag zweten en geen geld hebben voor een douche..piieeeww !
Maar goed, wie ben ik ?
Ha ha ., dat laat komen..erg irritant en onpraktisch...komt vaak voor in culturen waar men achteloos tijd verspilt..met alle economische gevolgen vandien...
Je maakt weer interessante observaties, geeft mooi stof tot nadenken, ook als je straks weer in nuestro pais frio de las ranas bent. Ok !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
