Olijfbomen

Omdat WiFi zo moeilijk te vinden is hier , stuur ik verslag naar Lara. Hopelijk lukt het haar om dit in blog te plaatsen.
Na de moeilijke start, heb ik het nu goed naar mijn zin. Logisch dat het vanuit Malaga, vanuit het dal een zeer zware trip was, de bergen in . De dagen erna zijn er ook hoogteverschillen geweest , maar lang niet zo heftig. Op de avond dat ik alleen in mijn auberge zat kwamen er nog 2 jongens aan . Van Pieters leeftijd , en ook zij waren helemaal stuk.
De dagen erna is mijn vertrouwen teruggekomen . Heerlijk is het wandelen . Ik beleef daar boven in de bergen , in de stilte, helemaal alleen echte camino geluksmomentjes. Degene die mijn geluk wreed verstoren zijn de talrijke honden hier . Ondanks de dazer die ik bij me heb jagen ze mij veel schrik aan . De Spanjaarden leren mij dat ik gewoon een grote steen moet pakken en net doen of ik gooi. Tja ook dat is wennen.
Ik zit nu in een heel grote herberg , helemaal alleen. Dit i.t.t afgelopen nacht . Toen sliep ik in een kleine herberg tussen 5 mannen in . ( hoe goed kun je het hebben). Vanmorgen in het donker gestart met een koffietje met 2 Belgen . Heel gezellig. Zij lopen een stuk sneller als ik , dus zijn waarschijnlijk nu al een dorp verder. Dan lopen bij de opkomende zon . Dat is t mooiste moment van de dag.

Het weer is heerlijk hier . Vlg mij is oktober de mooiste maand om de camino te lopen . Vandaag liep ik alleen maar tussen de olijfbomen . Wat zijn die er veel.
Ik hoop dat ik vanaf nu iedere dag een update naar Lara kan sturen.
Veel groetjes.