Extramadura
Door: Dorrie
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
23 Oktober 2018 | Spanje, Monesterio
22 oktober
Van El Real de la Jara naar Monesterio
Extramadura
Na een heerlijk ontbijt , met 2 goede koppen koffie voor 2,70 in de plaatselijke bar , ga ik weer met veel zin op pad. Het wordt inmiddels een gewoon en bekend ritme.
Het belooft een prachtige dag te worden.
Een frisse ochtend met de dauw op de grassprietjes. Een strak blauwe lucht en een heerlijke zon.
Snel steek ik de grens over naar de Extramadura. Wat is de omgeving hier weer prachtig. Glooiend, groen landschap met veelal eikenbomen. Daar tussendoor lopen de zwarte varkens tevreden gezellig knorrend rond. Zouden al die eikels voor hen zijn?
Ik snap nu wel waarom die hammen hier zo lekker zijn.
Ook lopen er veel schapenkuddes.
Op ongeveer de helft van de route is een restaurant . Daar loop ik , tot mijn prettige verbazing, meerdere andere pelgrims tegen het lijf. Na enige dagen is het zeker weer leuk om anderen tegen te komen . Ook zie ik , in de verte , een afritsbroek . En ja hoor het is Nelly . Door haar naam wordt ze al , een stukje , sympathieker . Mijn moeder heette Nelly en mijn caravan heet Nelly , naar mijn moeder.
Samen met Martha ,een Spaanse vrouw lopen we Monesterio in , waar we weer een mooie albuerge aantreffen.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Van El Real de la Jara naar Monesterio
Extramadura
Na een heerlijk ontbijt , met 2 goede koppen koffie voor 2,70 in de plaatselijke bar , ga ik weer met veel zin op pad. Het wordt inmiddels een gewoon en bekend ritme.
Het belooft een prachtige dag te worden.
Een frisse ochtend met de dauw op de grassprietjes. Een strak blauwe lucht en een heerlijke zon.
Snel steek ik de grens over naar de Extramadura. Wat is de omgeving hier weer prachtig. Glooiend, groen landschap met veelal eikenbomen. Daar tussendoor lopen de zwarte varkens tevreden gezellig knorrend rond. Zouden al die eikels voor hen zijn?
Ik snap nu wel waarom die hammen hier zo lekker zijn.
Ook lopen er veel schapenkuddes.
Op ongeveer de helft van de route is een restaurant . Daar loop ik , tot mijn prettige verbazing, meerdere andere pelgrims tegen het lijf. Na enige dagen is het zeker weer leuk om anderen tegen te komen . Ook zie ik , in de verte , een afritsbroek . En ja hoor het is Nelly . Door haar naam wordt ze al , een stukje , sympathieker . Mijn moeder heette Nelly en mijn caravan heet Nelly , naar mijn moeder.
Samen met Martha ,een Spaanse vrouw lopen we Monesterio in , waar we weer een mooie albuerge aantreffen.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
-
23 Oktober 2018 - 11:23
Nem:
Lieve groet en dikke kus, van nog een “Nellie” -
24 Oktober 2018 - 07:51
Erik-Jan:
En.....je bent morgen, gezien vanuit de datum van dit reisverslag, maar feitelijkvandaag JARIG!! Van harte proficiat en een dikke knuffel. Hopelijk tref je nog wat leuke mensen waarmee je het kan vieren..Ik lees iig met veel bewondering en soms met enige jaloezie je verslagen. Gaaf hoor! Groetjes, Erik-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
