Met zn enorme ego

5 november
Van Canaveral naar Carcaboso

De beide echtparen komen ook naar de bar en als het 20.30 uur is kunnen we eten .
Het eten is lekker en ik observeer vooral . Mijn gevoel over de therapeut , Nick wordt bevestigd . Voortdurend praat hij Spaans . Zijn vrouw Claire spreekt geen Spaans , hij negeert haar volledig . Ik word ook genegeerd . Voor mij is dat voor een avond wel te doen . Claire is voortdurend bezig om hem te pleasen .In haar plaats zou ik ook zenuwachtig worden en mijn geluk in het spirituele gaan zoeken . Een andere keuze zou kunnen zijn , hem er , met zijn enorme ego , uitknikkeren .

Lekker geslapen in mijn eigen kamer. En na ontbijt vertrokken . De routes voor de komende dagen zijn wat onduidelijk . Gisterenavond waren de mannen er steeds over bezig . En ik heb zoiets van ; ik zie wel . Heb inmiddels veel vertrouwen in de gele pijlen.
De ochtend is fris , met nogal wat dreigende wolken . De weg is niet leuk , voortdurend langs een straat .
Na 5 km voel ik het ; ik ben moe .Ook zeurt mijn blaar , bij iedere stap .Het kost me moeite om toe te geven , maar ik ga de keuze maken om naar de herberg te gaan op afstand van 11,5 km .
Hier krijg ik weer goede zin van . Naar dorpje , boodschappen doen , bij de farmacie spullen voor blaar halen , en de was drogen . Die heb ik vanochtend nat in rugzak moeten stoppen . De consequentie is dat ik de beide echtparen kwijtraak . Zo erg vind ik dat niet . Om 11 uur , zit ik , na gedoucht te hebben , aan de koffie in een grote herberg .
Dan zie ik dat het buiten keihard regent . Oh wat ben ik blij met de keuze die ik heb gemaakt.

Als het droog is ga ik naar de supermarkt en daarna lunchen .Ik kruip met mijn boek mijn bed in .
De hele dag blijft het weer wisselvallig , veel wind , koud en regen . Brrr....ik geloof dat het hier kouder is als in Nederland .
Verstuurd vanaf mijn iPhone