Tomatenpulp

7 november
Van Jarilla naar Banos de Montemayor.

Gisterenavond gegeten in truckershotel . Wat is dat anders . Er was een grote eetzaal met allemaal 4 persoonstafels met stoelen . De mannen die er waren , ongeveer 10 zaten allemaal apart aan een tafeltje. Nors voor zich uit kijkend of hun blik gericht op de tv , waar een dom spelletje op was. Er was geen enkel onderling kontakt . Wat een verschil met een camino albuerge , waar je door de kleinschaligheid wel kontakt moet maken . Natuurlijk geeft een camino lopen of fietsen al heel snel iets gemeenschappelijks . Deze mannen van vanavond zijn noodgedwongen van huis, en ervaren blijkbaar niets gemeenschappelijks bij elkaar.
Ik vind het niet gezellig en voel me ongemakkelijk in deze kille sfeer. Ik eet dus mijn eten op en ga dan weer z.s.m naar mijn eigen warme kamer . Ik stel me voor dat ik hier op een slaapzaal zou moeten slapen .

s’Nachts raast er een fikse storm , met harde regen .Ik betwijfel ernstig of de camino eigenlijk nog leuk is, met dit vreselijke weer .

In de ochtend doe ik het rustig aan . Lekker ontbijten . Ik ben in Spanje helemaal fan geworden van tomaten pulp op het brood bij het ontbijt. Daar gaat dan flink wat olijfolie overheen ,mmmm.



Ik zie tussen de dreigende donkere wolken ook wat blauwe plekjes; die geven vertrouwen .Ik kan vandaag kiezen tussen 2 dorpjes , een op 10 km afstand en een op 20 km. Ik laat het van het weer afhangen .
Tot het eerste dorpje , Villanueva del Camino, loopt de route weer langs het oude Romeinse pad . Mooi en heel relaxed . De gedachten van vannacht laat ik wegzakken .De regen laat het bij een paar druppels en de temperatuur is iets milder als gisteren .Ik schat 14,15 graden . De keuze is snel gemaakt ; doorlopen. In het eerste dorp drink ik in een bar een kop koffie.
Als ik daarna buiten kom , weet ik niet wat ik zie; de zon !
Snel de jas en ook de lange mouwentrui uit . De zon is heerlijk . Naar het volgende dorp is het vooral langs de weg lopen . Dat deert me helemaal niet . Ik geniet zo van de zon , die ik totaal niet verwachtte vandaag . Er is weinig verkeer en er zijn hoge bergen om me heen , die blijven gehuld in donkere wolken .
En dan , in het zicht van Banos de Montemayor barst de bui los . In een mum van tijd ben ik doornat . Ik verhoog mijn looptempo , om warm te blijven . En natuurlijk kom ik totaal verregend in de albuerge aan . Er is een aardige hospitalereo .Meteen neemt hij mijn druipende jas en beschermhoes van de rugzak aan en die brengt hij naar de kelder . Daar zet hij een kachel neer ,zodat ook de kleren en schoenen kunnen drogen . Een heerlijke warme douche doet het leed snel vergeten .

Het plaatsje Banos de Monte mayor blijkt een kuuroord te zijn . Er zijn warme baden hier , al bekend vanuit de Romeinse tijd . Dit betekent veel hotels , de bezoekers zijn vooral oudere mensen .
Verstuurd vanaf mijn iPhone