Spaanse fietser

6 november van Carcaboso naar Jarilla

Zoals ik gisteren al dacht , bleef de herberg voor mij alleen .Een beetje saai.
Lekker geslapen , niet genoten van het aangeboden ontbijt . Dit waren alleen maar zoete koekjes, geen goede vulling voor een lange wandeling . Gelukkig heb ik zelf nog kaas en brood van gisteren . En de koekjes neem ik mee voor onderweg.
Het is een lekker frisse ochtend. Na het dorp loopt het pad gelukkig weer de natuur in .
Weer mooie natuurparken, met veel koeien om mij heen . Het begint langzamerhand gewoon te worden . Maar w at is de Extremadura mooi ,vaak lieflijk , soms wat ruiger. Vandaag volgt de route duidelijk een Romeinse weg . Dit wordt vooral heel duidelijk als er ineens op het pad een indrukwekkende Romeinse boog staat. Ik lees dat deze boog is gebouwd in 74 n.chr .

Blij ben ik met de Spaanse fietser . Hij loopt een heel eind met mij mee . En er ontstaat een leuk gesprek . Hij praat goed Engels. Hij is al langere tijd onderweg , en zijn telefoon is gestolen. Hij heeft nu een prepaid toestel gekocht. Voor mij is dit een nacht merrie, telefoon kwijtraken. Tussendoor wat menselijk kontakt doet me goed. De koeien kijken wel heel lief , maar ze zeggen weinig terug.

Het blijft de hele dag kil , en grijs . Niet warmer als 11 graden . Om te lopen prima. Rusten is te koud. Er dreigt voortdurend regen , en dat is natuurlijk niet prima. Pas een half uur voor aankomst moet ik mijn regenjas aantrekken, en dan valt de regen nog mee. Het dorp is te ver en ik beland in een soort Treurenburg. (Voor de niet bosschenaren , een chauffeurs café )Wat ben ik blij met die kamer, zo luxe. Een eigen badkamer , met handdoeken , mooie witte gestreken lakens en het allerfijnste verwarming , die ik meteen op 25 graden zet, ik ben intussen erg koud geworden. Pieter belt, klinkt zo dichtbij, een positief telefoontje .Word ik ook blij van . En nu maar weer wachten tot er eten is .
Verzonden vanaf Samsung-tablet.