Klimmen

Tabara
7 januari
25 km
Om 8.15 uur staan we voor de bar , die gesloten is. Ook nu pakt Pedro meteen zijn telefoon, en binnen 5 minuten komt de eigenaar aangesneld.
Door het feest van gisteren is er geen brood , alleen zoetigheid. Maar ik ben vooral blij met mijn kop koffie; en dat stuk zoete cake neem ik voor lief .
Om 9 uur vertrekken we . Eerst moet Hun nog een video maken voor zijn landgenoten. Hij houdt vol verve een preek waar natuurlijk geen touw aan is vast te knopen , voor mij.
Het landschap wordt meteen anders. Meer bosachtig , en meer bergachtig . Het is weer mistig en koud.
Het eerste stuk is goed te doen totdat het pad een klein bospaadje wordt . Dit wordt klauteren, wat heel leuk is , maar door rugzak is evenwicht verstoord. Dat maakt het lastig , bovendien is het glibberig .Ineens hoor ik geluid achter me , waar ik van schrik . Het is Pedro . Hij loopt hier een stuk gemakkelijker als ik. Ook het stijgen doet hij heel gemakkelijk, zijn conditie is goed . Ik vind het pittig . Zeker als we ook nog het pad kwijt zijn , geen gele pijlen meer zien ben ik stiekem heel blij dat Pedro in de buurt is. Pedro roept de hele tijd heel blij avontura.
Het is al met al een pittig wandeldagje. Heel fijn is het als in de namiddag de mist optrekt en de zon gaat schijnen .
Pas om half 4 ben ik op de plaats van bestemming. Een geweldige alternatieve herberg met 2 mannelijke hospitalereo’s. Een heerlijk rommeltje. Zij hebben 60 er jaren muziek aanstaan, wat hier helemaal past. Zij gaan koken voor ons vanavond .
Een van de hospitalereo’s heeft boeken geschreven. Uiteraard in het Spaans , maar ook een met Engelse en Duitse teksten , die mij erg raken. Ik kan het bestellen, en hij stuurt het naar mij op. Ik hoop dat dat lukt . Het eten is eenvoudig maar prima, en vooral gezellig. Morgen staat ons een wandeling te wachten van 36 km . Dit wordt een opgave. De herberg op 20 km is dicht.Dus weinig keus en vroeg gaan slapen .