Afscheid

3 maart

Pola de Allande 14 km (488)

Het ontbijten is hilarisch. De komende 14 km is er geen enkele bar, dus we moeten wat eten. In mijn koelkast doosje maakik haver ontbijt. En van een van de mannen krijg ik een leeg yoghurtbakje en daarmee kan ik in de magnetron koffie zetten.

Het vraagt enige creativiteit, maar goed gevuld en met de koffieshot beginnen we aan deze weer prachtige dag.

Wij kijken onze ogen uit naar de Spaanse dames. Zij zijn helemaal in het nieuw, net alsof zij zo uit de Bever komen gelopen. Ze hebben beiden een rugzak, iets kleiner als die van ons, en daarnaast nog een hele grote, die door de taxi wordt opgehaald.

Iedere pelgrim is anders.

De zon komt op en de uitzichten zijn weer prachtig. Het is helaas vandaag Lara's laatste dag.Ikben blij voor Lara, en ook voor mezelf, dat het nog zo'n mooie dag is vandaag. De echte kou is uit de lucht en de zon schijnt volop. Ik zal Lara echt gaan missen , we hebben het leuk samen. Houden hetzelfde tempo en dezelfde afstand aan. We laten elkaar onderweg ook los, en sprekensteeds af om in een bar op elkaar te wachten . Die zijn er weinig. Dan wordt het bv een bushuisje. Ook vandaag weer een pittige route , met bergen op en dan helaas ook bergen af, we lopen weinig op asfalt. Ik merk het zeker, en Lara ook, dat het lopen ,met de rugzak steeds beter gaat.

Het is nog een hele toer om te ontdekken hoe Lara in Oviedo terug kan komen.Bussen rijdenniet of 2x per week.

We schakelen Luciana en Jesus in. Zij zijn bereid om Lara in Pola op te halen en naar Tineo naar het busstation te brengen. Heel lief dat zij dit willen doen.

Wij lunchensamen in Pola.We laten de bestelling aan hen over. De specialiteit van het dorp komt op tafel ; een zeer vettig soort spek; dat kunnen Lara en ik niet waarderen. Ook komt er nog fish en chips langs. Dat lusten wij. Luciana en Jesus zijn byzonder behulpzaam.

Ik neemafscheid en ga op mijn eentje naar de albergue in het dorp. Die is groot en ik voel me wat verloren, alleen in een zaal met 25 bedden.

Dat alleen zijn blijft.De hospitalereo komt langs, hij isaardig. Voor mij maakt hij de palletkachel aan op de slaapzaal, waar ik natuurlijk blij mee ben. De deur van de albergue moet van hem openblijven. Dit vind ik geen fijn idee. Hij probeert mij gerust te stellen door te melden dat naast de albergue het politiebureau is . Ik word hierdoor niet helemaal gerustgesteld. Maar ik heb niet zo heel veel keuze. Ik mis Lara natuurlijk. Met ons tweeën hadden we het hier prima naar onze zin gehad.Er is een perfecte keuken, met pannen, bestek en serviesgoed, maar helaas geen Lara...

Verzonden vanafOutlook voor Android