Zwaar

La Mesa 26 km (514)

De nacht was niet fijn in deze albergue.Ik had de deur van de slaapzaal gebarricadeerd, zodat ik het in ieder geval zou horen als er iemand binnen zou komen. Dat gebeurde gelukkig niet.

De hospitalereo komt om half 9 om te kijken of er nog pelgrims zijn gekomen. Hij vindt het maar niks dat ik dan nog druk met mijn ontbijt ben. Hij denkt dat ik het niet snap dat ik de lichten uit moet doen. Na veel instructie mag ik toch mijn ontbijt afmaken.

De dag begint weer mooi. Fris met de opkomende zon.

Meteen word ik weer inhet bos ,de berg opgestuurd.Daar komt geen einde aan. De stijging is 6 00 meter en duurt 8 km . Ik doe het rustig,kleine pasjes , sta veel stil ,om uit terusten maar vooral om om me heen te kijken. De bergen worden ruiger, meer rotsachtig.

Het is zwaar en ik ben trots op mezelf als ik de top gehaald heb.

Daarna moet natuurlijk ook de afdaling . Dat is nog moeilijker. Ik ben nu alleen,ik realiseer me nog meer dat er niets mag gebeuren in deze bergen. De hele dag zie ik niemand en ook het wifi bereik is er meestal niet. Er is geen enkeldorp of huis onderweg.

Ook moet ik echt zuinig doen met mijn water, dat is nergens te vinden. Ik ben blij met het weer, eerst zon, later meer bewolkt, en het is koud, maar daar heb ik met al dit geklim en gedaal geen last van.

Wat ben ik blij als ik eindelijk rond 4 uur in het dorp kom, waar ik een bed hoop te vinden.Daar maakteik me toch wat zorgen over vandaag. Ikhad gezien dateen herberg dicht is. Er zijn er3. Echter alle 3 dicht. Wat baal ik hier enorm van.

Ik ga naar een bar om extra water te drinken en om na te denken over wat nu?

De dichtstbijzijnde albergue is 4,5 km verder. Dat is in deze omgeving ruim een uur extra lopen, en ik ben al zo moe. Ik denk dat als Lara er nog bij was geweest dat we dan een taxi zouden hebben genomen.

Ik bel en ik krijg een aardige mevrouw aan de lijn. De albergue is open en ik kan er ook eten,en ze hebben een wasmachine, wat inmiddels heel hard nodig is. Dat klinktaantrekkelijk .

De te nemen keuze is duidelijk ...Dan maar weer verder, en och als ik eenmaal weer loop gaat het prima.

Precies om 6 uur ben ik bij de albergue. Poeh...wat een dag. Wat ben ik blij om hier aan te komen. Een moderne albergue, met gewone cv dus lekker warm. Een aardige mevrouw en een jong meisje runnen hier de zaak. Een fijne douche en wat een heerlijke linzensoep, krijg ik voorgeschoteld.Ik word er weer helemaal happyvan.

Er zijn hier nog 4 pelgrims; waar die vandaag gelopen hebben is mij niet helemaal helder.

Met een Italiaan eet ik samen. De anderen slapen. We zijn allebei te moe om veel te praten.

De was wordthelemaal geregeld . Achteraf toch weer een gelukje dat er inBerducedo geen plek was.

Bedden met een heerlijk dekbed. Wat zal ik lekker slapen.

Verzonden vanafOutlook voor Android