Het caminogevoel
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
23 November 2019 | Spanje, Castilblanco
24 november
Castilblanco de los Arroyos
Na een matige nachtrust en een echt herberg ontbijt ; witte brood met jam ; ben ik om 8 uur op pad . Meteen voel ik het. Vertrekken met een opgaande zon , uit een nog slaperig wit stadje. Ik word er bijna emotioneel van . Het is er weer; het camino gevoel .
Na een uur is het zo warm dat ik in t-shirt en opgerolde broek loop . Mijn korte broek heb ik niet meegenomen.
Bij een afslag twijfel ik ; een Spaanse man zegt dat ik rechtdoor moet ; echter googlemaps zegt rechtsaf . Ik volg Google maps. Dit heb ik moeten bezuren . Na 2 km sta ik voor een gesloten hek . Poeh ... 4 km extra.
Een harde leerschool ;in Spanje de Spanjaarden en de gele pijlen vertrouwen . De telefoon gaat weg .
Ik herinner me de weg nauwelijks van t vorig jaar . Het is zaterdag en dit betekent dat er veel wordt gejaagd. Ik hoop dat de jagers en ook vooral de honden , die zij bij zich hebben , mij niet als prooi zien .
Een stuk langs de weg maakt weer duidelijk hoe smerig Spanje is . Dit is niet het geval in de steden , maar langs de weg is het verschrikkelijk; een vuilnisbelt.
Er is hoogteverschil , dus klimmen en dalen . Dat maakt het lopen een stuk zwaarder als in Nederland . Ik ben blij met de oefening die ik de vorige week in Nederland heb gedaan . Nu protesteren vooral mijn knieën.
Ik loop tussen olijfboomgaarden en ook in een wildpark . Het is een uitdaging om door een kudde koeien te lopen . Bij die kudde zijn ook kalfjes, dat vind ik extra eng . Echter de hele kudde negeert mij volledig. Het is een heerlijke stralende zonnige dag . Hoe is t mogelijk na 3 dagen regen .
In het dorp moet ik zoeken naar slaapplek. De herberg is dicht na 1 november.
Ik kom uit bij een soort pension. Een aardige mevrouw die alleen Spaans spreekt. Dat blijft voor mij lastig . Maar ik word naar binnen geloosd en daar is zoonlief die Engels kan . Hij wordt als tolk ingezet . Hij zit samen met zijn zus in een donkere kamer , zonder daglicht . Zij zijn beiden druk met hun telefoon.
Ineens zie ik een gerimpelde oma op de bank liggen. Ik hoop dat ze slaapt. Ze ziet er wat dood uit.
Ik krijg een kamer voor mezelf , heel fijn .
Na douchen , wassen en boodschappen ga ik het pelgrims menu eten . Dit smaakt heerlijk . Het is beter om s middags te eten omdat ik s’avonds bijtijds wil gaan slapen .
Een nadeel is dat ik na dit menu , waar natuurlijk ook wijn bij hoort, erg duf ben .
Ik ga op bed liggen lezen . Is fijn om hier aan toe te komen .
Pas rond 5 uur komt Suze binnen , de vrouw die vannacht bij mij op de kamer sliep . Zij heeft last van haar voet . Zij loopt pas 2 dagen . Dan krijg je inderdaad van die beginners pintjes.
Morgen is het eerste deel 16 km over de snelweg . Daarna 14 km in een natuurpark.Suze gaat een taxi bestellen , voor de 16 km .Zij spreekt goed Spaans. Ik sluit me hier heel graag bij aan .
Was me eerder op de dag al aan t afvragen of het verstandig zou zijn om 30 km te lopen.
Castilblanco de los Arroyos
Na een matige nachtrust en een echt herberg ontbijt ; witte brood met jam ; ben ik om 8 uur op pad . Meteen voel ik het. Vertrekken met een opgaande zon , uit een nog slaperig wit stadje. Ik word er bijna emotioneel van . Het is er weer; het camino gevoel .
Na een uur is het zo warm dat ik in t-shirt en opgerolde broek loop . Mijn korte broek heb ik niet meegenomen.
Bij een afslag twijfel ik ; een Spaanse man zegt dat ik rechtdoor moet ; echter googlemaps zegt rechtsaf . Ik volg Google maps. Dit heb ik moeten bezuren . Na 2 km sta ik voor een gesloten hek . Poeh ... 4 km extra.
Een harde leerschool ;in Spanje de Spanjaarden en de gele pijlen vertrouwen . De telefoon gaat weg .
Ik herinner me de weg nauwelijks van t vorig jaar . Het is zaterdag en dit betekent dat er veel wordt gejaagd. Ik hoop dat de jagers en ook vooral de honden , die zij bij zich hebben , mij niet als prooi zien .
Een stuk langs de weg maakt weer duidelijk hoe smerig Spanje is . Dit is niet het geval in de steden , maar langs de weg is het verschrikkelijk; een vuilnisbelt.
Er is hoogteverschil , dus klimmen en dalen . Dat maakt het lopen een stuk zwaarder als in Nederland . Ik ben blij met de oefening die ik de vorige week in Nederland heb gedaan . Nu protesteren vooral mijn knieën.
Ik loop tussen olijfboomgaarden en ook in een wildpark . Het is een uitdaging om door een kudde koeien te lopen . Bij die kudde zijn ook kalfjes, dat vind ik extra eng . Echter de hele kudde negeert mij volledig. Het is een heerlijke stralende zonnige dag . Hoe is t mogelijk na 3 dagen regen .
In het dorp moet ik zoeken naar slaapplek. De herberg is dicht na 1 november.
Ik kom uit bij een soort pension. Een aardige mevrouw die alleen Spaans spreekt. Dat blijft voor mij lastig . Maar ik word naar binnen geloosd en daar is zoonlief die Engels kan . Hij wordt als tolk ingezet . Hij zit samen met zijn zus in een donkere kamer , zonder daglicht . Zij zijn beiden druk met hun telefoon.
Ineens zie ik een gerimpelde oma op de bank liggen. Ik hoop dat ze slaapt. Ze ziet er wat dood uit.
Ik krijg een kamer voor mezelf , heel fijn .
Na douchen , wassen en boodschappen ga ik het pelgrims menu eten . Dit smaakt heerlijk . Het is beter om s middags te eten omdat ik s’avonds bijtijds wil gaan slapen .
Een nadeel is dat ik na dit menu , waar natuurlijk ook wijn bij hoort, erg duf ben .
Ik ga op bed liggen lezen . Is fijn om hier aan toe te komen .
Pas rond 5 uur komt Suze binnen , de vrouw die vannacht bij mij op de kamer sliep . Zij heeft last van haar voet . Zij loopt pas 2 dagen . Dan krijg je inderdaad van die beginners pintjes.
Morgen is het eerste deel 16 km over de snelweg . Daarna 14 km in een natuurpark.Suze gaat een taxi bestellen , voor de 16 km .Zij spreekt goed Spaans. Ik sluit me hier heel graag bij aan .
Was me eerder op de dag al aan t afvragen of het verstandig zou zijn om 30 km te lopen.
-
23 November 2019 - 22:12
Janina:
Wat leuk weer Dorrie om je verslagen te lezen.
Succes met de verdere reis! -
24 November 2019 - 00:08
Jan Van Laarhoven:
Het caminogevoel en de taxi -
24 November 2019 - 08:42
Dorothé:
Heel veel succes en plezier, leuk je weer te volgen. -
24 November 2019 - 13:37
Anne-Marie:
Hoi Dorrie
Leuk om jouw verhalen weer te lezen. Ik wens je heel veel plezier daar.
Groetjes
Anne-Marie -
24 November 2019 - 13:44
Kab:
Nou Dorrie, nu alleen Spaans hè, met handen en voeten kom je er. Leuk de herkenbare woorden daarbij op te pakken, al is het in het begin maar 15 % dat wordt iedere dag beter,...je kunt het. Bedenk steeds, jouw Spaans is beter dan hun Nederlands, groet Jab -
24 November 2019 - 14:53
WWil:
Zo leuk je belevenissen te volgen. Zie je al lopen tussen de koeien, argwanend en die stomme beesten lodderig terugkijkend. En dan die bijna dooie oma. Hilarisch!
Naarmate de reis volgt komt behalve het caminogevoel ook het Spaans wel weer boven
drijven. Loop ze zonder blessures en maak het je soms gemakkelijk !
Liefs vanuit Cromvoirt waar de Sint net is aangekomen ! -
24 November 2019 - 14:53
WWil:
Zo leuk je belevenissen te volgen. Zie je al lopen tussen de koeien, argwanend en die stomme beesten lodderig terugkijkend. En dan die bijna dooie oma. Hilarisch!
Naarmate de reis volgt komt behalve het caminogevoel ook het Spaans wel weer boven
drijven. Loop ze zonder blessures en maak het je soms gemakkelijk !
Liefs vanuit Cromvoirt waar de Sint net is aangekomen !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
