Enorme stieren

29 oktober
Van Mérida naar Aljucen
Cadeau

Uiteindelijk waren we gisteren met vijven in de albuerge . Zo moet het zijn . Gezellig gekletst met iedereen . Alle talen door elkaar . Er is ook een Belgische jongen , Klaas, zo’n leuke naam . Heerlijk om ook tussendoor Nederlands te kunnen praten .
Om 7 uur wordt iedereen door Gerardo uit bed getrommeld . Het valt erg op hoe aardig hij tegen mij doet i. t.t. de mannen .
Sowieso gooien de mannelijke Spanjaarden snel hun charmes in de strijd . Best wel leuk .
Vanochtend was het koud . In de ontbijtbar zien we beelden van Noord Spanje , dat is ingesneeuwd. Daar ga ik dus naar toe . Brrrr. Moet ik nog even niet aandenken . Ik vertrek samen met 2 Duitsers, Lars en André .
Het wordt mij snel duidelijk dat mijn tempo hoog is. Dat gaat automatisch . Daarentegen rust ik wel geregeld .
De wandeltocht is mooi vandaag . We lopen door een recreatiegebied, met een groot meer. Ook liggen daar weer vele Romeinse ruïnes. Daarna mooie rustige paden , tussen vooral veebedrijven . Schapen, koeien en ezels. Ook een paar enorme stieren zie ik . Ik ben blij dat die achter een groot hek zitten .
En niet te geloven , de zon wint aan kracht , daar de wind veel minder is als gisteren . Het wordt zelfs heerlijk weer , en op dit moment zit ik op terras , in mijn hemdje in de zon . Dit voelt dus echt als een cadeau . Ik realiseer me heel goed dat er mij nog heel wat andere situaties staan te wachten . Dus hier geniet ik erg van .

Verstuurd vanaf mijn iPhone