Ola Lara, en nu een di stukje
Door: Dorrie
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
30 Oktober 2018 | Spanje, Alcuéscar
30 oktober
Van Aljucén naar Alcuéscar
Het klooster
We hadden vannacht een echt mooie herberg , en vooral dit keer niet van die goedbedoelende, bemoeiende mensen . We konden gewoon onze gang gaan . Het restaurant is om de hoek , en s’avonds eten we daar ons menue del dia, dit keer op een gewone tijd , om 6 uur , die ik inmiddels aardig ontwend ben. Is eigenlijk wel fijner , want het voelt minder goed om steeds met zo’n volle maag te gaan slapen .
Inmiddels lopen Lars en André een paar dagen mee. En dan komen tijdens het eten de echte openhartige gesprekken los. Het wordt dan weer duidelijk dat mensen niet zo maar een camino lopen .Maar zeker weten ,heilzamer als welke therapie dan ook, dappere mensen , met zware rugzakken.
Vannacht hoor ik veel regen vallen . In de morgen is de temperatuur zachter als gisteren , echter het is bewolkt, en droog .Vol energie begin ik aan deze dag . De eerste uren zijn mooi . Ik loop weer door een natuurpark . Zo mooi en stil . Licht glooiend , vooral eikenbomen en schapen . Er is een fijne looptemperatuur en de koude noordenwind is verdwenen. De bergen die ik in de verte zie zijn gehuld in nevel , of misschien regen .
Echter de lucht wordt steeds donkerder , en de regenjas moet uit de rugzak. Dan gaat het echt flink plenzen . Ja dit hoort ook bij de Camino . Na bijna een maand lopen en nu de eerste keer echt harde regen , daar kan ik toch niet over mopperen. Naarmate de regen langer duurt komen er steeds meer waterplassen en stromen op het pad .
mijn ANWB regenjasje doet niet wat het belooft. Na enige tijd raak ik helemaal doorweekt en koud. De enige remedie is zo snel mogelijk lopen , zodat ik enigszins op temperatuur blijf. Rusten is er helemaal niet meer bij .
Heel blij ben ik als ik zie dat de auberge, dit keer een klooster, meteen vooraan het dorp ligt.
Daar is broeder Ignatius. Hij is vriendelijk en als eerste kan ik een warme douche nemen . Nou dat had ik wel even nodig.
Daarna legt broeder Ignatius mij alle regels uit . Dit zijn er nogal wat . Tussen half 3 en half 5 gaat de zaak op slot , dan moet je of binnen of buiten zijn . Ook kan ik meedoen met een kloostertour (?), en ik kan mee eten .
Lars en André zijn er nog niet . Nu veel kans dat zij naar een andere herberg gaan . Jammer als ik hen kwijtraak.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Van Aljucén naar Alcuéscar
Het klooster
We hadden vannacht een echt mooie herberg , en vooral dit keer niet van die goedbedoelende, bemoeiende mensen . We konden gewoon onze gang gaan . Het restaurant is om de hoek , en s’avonds eten we daar ons menue del dia, dit keer op een gewone tijd , om 6 uur , die ik inmiddels aardig ontwend ben. Is eigenlijk wel fijner , want het voelt minder goed om steeds met zo’n volle maag te gaan slapen .
Inmiddels lopen Lars en André een paar dagen mee. En dan komen tijdens het eten de echte openhartige gesprekken los. Het wordt dan weer duidelijk dat mensen niet zo maar een camino lopen .Maar zeker weten ,heilzamer als welke therapie dan ook, dappere mensen , met zware rugzakken.
Vannacht hoor ik veel regen vallen . In de morgen is de temperatuur zachter als gisteren , echter het is bewolkt, en droog .Vol energie begin ik aan deze dag . De eerste uren zijn mooi . Ik loop weer door een natuurpark . Zo mooi en stil . Licht glooiend , vooral eikenbomen en schapen . Er is een fijne looptemperatuur en de koude noordenwind is verdwenen. De bergen die ik in de verte zie zijn gehuld in nevel , of misschien regen .
Echter de lucht wordt steeds donkerder , en de regenjas moet uit de rugzak. Dan gaat het echt flink plenzen . Ja dit hoort ook bij de Camino . Na bijna een maand lopen en nu de eerste keer echt harde regen , daar kan ik toch niet over mopperen. Naarmate de regen langer duurt komen er steeds meer waterplassen en stromen op het pad .
mijn ANWB regenjasje doet niet wat het belooft. Na enige tijd raak ik helemaal doorweekt en koud. De enige remedie is zo snel mogelijk lopen , zodat ik enigszins op temperatuur blijf. Rusten is er helemaal niet meer bij .
Heel blij ben ik als ik zie dat de auberge, dit keer een klooster, meteen vooraan het dorp ligt.
Daar is broeder Ignatius. Hij is vriendelijk en als eerste kan ik een warme douche nemen . Nou dat had ik wel even nodig.
Daarna legt broeder Ignatius mij alle regels uit . Dit zijn er nogal wat . Tussen half 3 en half 5 gaat de zaak op slot , dan moet je of binnen of buiten zijn . Ook kan ik meedoen met een kloostertour (?), en ik kan mee eten .
Lars en André zijn er nog niet . Nu veel kans dat zij naar een andere herberg gaan . Jammer als ik hen kwijtraak.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
-
30 Oktober 2018 - 19:11
Ans:
Lieve dappere Dorrie, hopelijk zijn Lars en André alsnog aangekomen, maar anders heb je Ignatius nog -
30 Oktober 2018 - 19:12
Janina:
Wat is het leuk om je verhalen over de camino te lezen. Moedig om dat te doen. Ik laat me nog altijd te veel afleiden door iedereen om me heen. Neem me regelmatig voor om te schrijven, maar dat zijn dan toch weer korte stukjes en dan een hele poos niet. Heel veel succes met lopen, zeker nu het echt kouder wordt, maar je ziet onderweg ook heel veel moois.
Groetjes Janina -
30 Oktober 2018 - 20:57
Jab:
Hallo Dorrie,
Weer een mooi verhaal vandaag, maar wat bedoel je met di stukje ?
Waarschijnlijk weet Lara hier meer van, nu weer lekker slapen,... -
31 Oktober 2018 - 06:11
J@n:
Hoi Dorrie, dapper doorgaan, dat kun jij als geen ander
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
