Broeder ignatius

31 oktober
Van Alcuéscar naar Valdesalor

Camino Runner

Gisteren stonden Enige uren na mij Lars , Andre en Benedicte , nog een Duitse pelgrim , voor de kloosterdeur . Omdat ik hen al enigszins heb aangekondigd , maakt broeder Ignatius een grote uitzondering . Hun rugzakken mogen naar binnen , en ik mag naar buiten . Samen gaan we naar de plaatselijke bar en wachten daar tot het klooster weer opengaat. Zij zijn helemaal nat en verkleumd , dus balen voor hen .
Het lijkt nu een beetje op de 3 musketiers en Dorrie.
We krijgen een rondleiding door het klooster , dat is begonnen met de zorg voor weeskinderen . Nu is er een soort psychiatrische instelling voor mannen aan verbonden .
Ik ga ook in op het aanbod om de mis te volgen . Je bent per slot van rekening niet iedere dag in een klooster . Dit is samen met de patiënten .
Het is mooi om te zien dat deze zwaar gestoorde patiënten hoop putten uit het geloof . Vol overgave zingen en bidden zij mee .
Daarna krijgen we van de paters een heerlijk maal . Vooral de linzensoep is lekker.
In de verblijfsruimte is het koud , dus vroeg naar bed . We hebben ook weinig keuze, want om 21.30 uur gaan de lichten uit en in de ochtend om 7 uur weer aan . Broeder Ignatius is streng.
Ik heb een kamer voor mezelf en dat is voor een keer wel weer eens heel fijn . Geen snurkende mannen om mij heen .
Nadat we een aantal dagen met elkaar optrekken, worden de karaktertrekken steeds duidelijker. Lars is de grote, stoere, humorvolle , maar oh zo gevoelige man . Andre gedraagt zich zeer afhankelijk . Lars is hier niet zo goed tegen opgewassen . Ik blijf bij Andre zo veel mogelijk uit de buurt . Heb er totaal geen zin in om voor hem te gaan zorgen. Doordat beroep dat hij op je doet , krijg ik helemaal de kriebels . Lars baalt hier ook van . We maken er maar zo veel mogelijk grappen over . Lars heeft helaas nog maar 2 dagen , dan gaat hij naar huis .

De ochtend is fris , met vooral heel mooie wolken. De route begint mooi , een pad dat loopt tussen koeien en schapen . We hebben vandaag de keuze tussen een korte en een lange route.Voor mij is dit afhankelijk van het weer . Als de zon zelfs gaat schijnen loop ik weer heel snel in mijn korte broek met hemdje. Heerlijk...en wat is dat weer hier veranderlijk . Van dag tot dag verschillend.
Ik besluit onderweg om naar de bar te gaan in dorpje dat 2 km van de route afligt. Daarna heb ik geen zin om die 2 km weer terug te lopen . Met hulp van Google maps zie ik dat ik ook langs de snelweg kan lopen . Is niet echt gezellig , wordt soms echt van de weg af geduwd. Dat is 10 km ietwat afzien . Als ik het dorp inloop , loop ik meteen. Benedicte tegen het lijf . Hij heeft de sleutel al geregeld , dus ik kan zo met hem meelopen . Ben ik blij mee , scheelt mij weer gezoek.
Lekker douchen , en langzamerhand druppelt iedereen binnen . We zijn inmiddels met 7 personen . Mijn looptempo ligt duidelijk het hoogste ;van Lars heb ik de bijnaam gekregen van Camino runner.

Verstuurd vanaf mijn iPhone