Lars

2 november
Van Cáceres naar Casar de Caseres
Afscheid

Gisterenmiddag Cáceres bekeken , een mooi stadje , met een kern die is gebouwd in de 15e en 16e eeuw.Door de Unesco is dit gedeelte verklaard tot werelderfgoed . Het is indrukwekkend .
Ik zie , in het oude gedeelte , veel ooievaarsnesten. Die worden hier gekoesterd , in de hoop dat zij blijven overwinteren i.p.v. door te vliegen naar Afrika.
De stad is erg gezellig . Het is mooi zonnig weer , de terrasjes zitten vol , de zon schijnt . Het is echt een feestdag.
Lars heeft ontdekt op Facebook dat ik de vorige week jarig was , daarom trakteert hij mij op het eten .Heel lief van hem en een heel gezellig etentje .

In de ochtend ga ik eerst een postkantoor opzoeken . Ik kan 1350 gram opsturen , naar Lara. Dat scheelt toch weer heel wat .Als afscheid ontbijten Lars en ik nog samen . Jammer dat hij naar huis moet. Maar ja ,
zo werkt het tijdens de Camino.

De wandeltocht is niet zo lang vandaag . Dus heel rustig loop ik naar het volgende dorp . Het pad loopt vrij dicht langs de snelweg . Is glooiend, en omgeven door koeien en vooral veel schapen . Die schapen kom ik ook gewoon op het pad tegen . Het is heerlijk wandelweer. Een windje en soms schijnt de zon .
Het dorpje Casar de Cáceres , is mooi en vriendelijk . Via een grote laan met mooie palmbomen en bloeiende rozen loop ik het dorp in. Op het Plaza de España ( alle dorpen , en ook steden hebben een plein dat zo heet ) is het gezellig druk op de terrassen . En er wordt naar mij geroepen wat ik moet doen . Als pelgrim , dus met de grote rugzak op ,word ik altijd positief benaderd. Blijkbaar zijn pelgrims geliefd hier . Zij leveren uiteraard een bron van inkomsten .
Eerst naar het officina de tourismo , de sleutel ophalen en dan naar de albuerge. In de grote albuerge waar ik alleen ben , voel ik me wat verloren . Mis mijn maatje(s).

Verstuurd vanaf mijn iPhone