Slaapzaal struggles

1 december Van Portomarin naar Palas de Rei Mensen beginnen al zo vroeg te rommelen op de slaapzaal , dat ik ook maar opsta . Ben daarom te vroeg klaar . Lopen in het donker vind ik nog steeds niets , en het begint pas echt een beetje licht te worden om half 9 . Bijna de kortste dag . In het schemerdonker vertrokken , dat wordt al snel klimmen . Vandaag is de route zodanig dat de eerste 12 km klimmen is en de laatste 12 km dalen . Het is winderig , herfstachtig , niet koud . De route gaat veel door bosachtig gebied . De bomen worden steeds kaler. De eerste 12 km zijn pittig . Hoe hoger ik kom hoe meer de bomen van loofbomen veranderen in blijvend groene dennenbomen ,en ook hoe kouder de wind wordt. De tweede 12 km heb ik vleugels . Gaat het lopen helemaal vanzelf . Er is nu inmiddels een vast groepje dat elkaar steeds tegenkomt . Ik ben wel een buitenbeen. Het zijn allemaal jonge jongens en mannen , en allemaal Spaans . Ook deze jongeren spreken ,tot mijn verbazing ,weinig Engels . Er is een Zwitserse jongen , die goed Engels praat . Wel grappig is dat ik ze er allemaal uitloop .Ik hoor er veel over en zie ook veel pijntjes en kwalen . Ik heb daar gelukkig geen last van . De avond is niet heel interessant . Een aantal van de jongens gaan naar restaurant . Ik ga naar de supermarkt, die nog open is . Ik heb op veel plaatsen meegemaakt dat de winkels op zaterdag om 2 uur dicht zijn . Met een paar jongens eten we in albuerge. Ik ben moe vanavond , dus op tijd naar bed en hopen dat het een beetje rustig is op de slaapzaal . Verstuurd vanaf mijn iPhone