15 maart

15 maart

Overnachting seminario Mayor

Zo'n nacht doet mij goed. 12 uur geslapen, alleen in een nonnenkamertje.

Bij deze Overnachting, die mij meer aan een hotel doet denken, is ontbijt inbegrepen. Er is een ontbijtzaal, waar je na 10 uur weg moet zijn. Het ontbijt is luxe, alles wat ik maar kan wensen. Ik maak hier goed gebruik van. De caminosfeer is hier ver zoek. Vooral degelijke echtparen zijn hier ieder aan een eigen tafeltje, en mensen kijken weer langs elkaar. Wat is die camino toch mooi!

Ik ga voor de komende nacht naar een andere albergue. Een plek waar ik vorig jaar ook was. Meer kleinschalig en meer gericht op pelgrims. Heel bizonder dat de mevrouw mij nog herkent van het vorig jaar. Ik ben haar vergeten.

Buiten is het fijn, de zon schijnt, met een strak blauwe hemel. Dit is een cadeau voor één dag.

Ik ga al vast een buskaartje kopen om morgen naar Porto te reizen. De rest van de dag ben ik veel op het plein voor de kerk in de zon. Leuk om te zien hoe pelgrims binnenkomen. Zo veel enthousiasme als er was bij mijn binnenkomst zie ik niet. Ik realiseer me weer hoe top de mensen om mij heen waren. Heel divers, en zo leuk.

Vanuit Valencia krijg ik veel filmpjes. Wat een gekkenhuis is het daar. Het festival schijnt wereldberoemd te zijn. Enorme massa's mensen zijn er op de been. Ik ben blij dat ik niet ben meegegaan.

In de albergue kan ik eten klaarmaken in de magnetron. Ik heb verse linzensoep; opwarmen en klaar. Smaakt goed.

Ook hier mis ik de caminosfeer.Iedereen is erg op zichzelf. Ik sta er ook niet voor open , heb er niet zoveel zin in om met mensen te gaan praten. Zeker als op een bepaald moment de mannen allemaal voor de tv zitten en naar voetballen gaan kijken, is dit een mooi signaal om te gaan slapen