Pyama

20 december
Salamanca
Na een onrustige nacht hoor ik om 5 uur s‘morgens allerlei geluiden beneden .
Daar ga ik natuurlijk op af . Is toch die Noorman zijn tas aan t inpakken. Daar word ik niet echt blij van . Hij is helemaal wakker en begint enthousiaste verhalen te vertellen , waar ik helemaal geen zin in heb . In het donker , in de storm met harde regen vertrekt hij met de koplamp op . Een beetje of heel erg gek ben je dan toch wel hè .
Daarna lukt het slapen ook niet meer .
De hele dag blijft het grauw en heel veel regen . Ik wandel naar Decathlon , dat ligt buiten de stad en ik koop er een regenhoes en een t- shirt.
Na 12 uur komt er een oudere sjieke dame , als pellegrina binnen . Zij is Française en alleen op pad en geblesseerd. Het is me niet geheel duidelijk wat ze heeft, maar ze loopt zeer moeizaam . Ze gaat morgen met de bus verder; en ze vraagt aan mij om het busstation te bellen . Zij spreekt zelf redelijk Spaans ; dus dit wimpel ik af . Ook moet ze op de stadsplattegrond weten waar het busstation is . Ik ben zo gewend om met Google maps te werken dat ik weinig zicht heb op de stadsplattegrond . Zij heeft vlg mij nog nooit van Google maps gehoord.
Kortom een dame die veel van mij wil en veel aandacht vraagt . Gelukkig gaat zij vroeg slapen , ze komt naar beneden , naar het toilet en tot mijn stomme verbazing heeft zij een keurig nette pyama aan . Dit heb ik op de camino nog nooit gezien ; een pyama!
Er waait een enorme storm door Salamanca. Ik ga bijtijds naar bed en hoop morgen weer fitter te zijn .