10 priesters

25 dec
Salamanca
Ik ben moe , niet van gisteren avond ; maar Romain loopt rond door de herberg vanaf 5 uur. Daarna slaap ik niet meer . En in de avond hoor ik Frau Schmitt met de Chinese meisjes naar beneden gaan . Ik heb geen zin om me ermee te bemoeien.
Het ontbijt is een gezellige drukte . Daarna vertrekken Spaanse Daniël en Engelse Daniël . Frau Schmitt helpt met afwassen en zo . Ik hoor dat in de avond een van de 2 Chinese meisjes is verdwenen. De andere had honger , en was in paniek ,en Frau Schmitt gaf haar eten . Heel goed dat zij vandaag vertrekt . Het andere Chinese meisje komt weer binnen en ik geef haar op haar donder omdat zij haar vriendin zo in de steek liet.
Het valt op dat er nauwelijks gewoon wandelende pelgrims hier aankomen . Dat zal aan de stad liggen maar ook aan de periode van het jaar . Ik moet er alert op blijven .
Frau Schmitt en ik gaan naar de cathedraal, naar een soort mis . Echter tot onze verbazing zijn wij de enige bezoekers en er treden 10 priesters op; alleen voor ons. De priesters zingen vooral . Het is een mooi gebeuren .
Daarna ga ik door de stad wandelen en loop binnen in de diverse kerken. Die zijn er heel erg veel in deze stad. Overal is er wel een dienst gaande.
Frau Schmitt gaat vanmiddag met de bus . Inmiddels begrijp ik dat zij een dame is die de hele winter in Spanje verblijft. En af en toe loopt zij een stukje van de camino. Ze is weduwe. Dat had ik al gedacht . Ik noemde haar, in mijn hoofd , de lustige witwe.
Zij wil mij perse trakteren op een lunch . Prima... maar ik vind het top als zij vertrekt en ik alleen achterblijf met mijn glas wijn in de zon op het terras. Wat een energievreetster is zij , voor mij zeer vermoeiend. Daar doet de Duitse taal , die ik erg lelijk vindt en niet graag spreek geen goed aan . Typisch dat zo’n taal in mijn hoofd vooral gekoppeld blijft aan de leraar Duits op de middelbare school , mijnheer Reubsaet. Toen in mijn ogen een vreselijke man .Deze avond blijven Olivier met Romain achter. Zo ... dat is een stuk rustiger als gisteren . Wij zitten stil aan de tafel . Olivier moet iedere dag aan de rechter rapporteren , Romain schrijft kaarten en ik brei . Romain heeft inmiddels de keuze gemaakt om de camino af te maken . Dit betekent dat zij doorlopen tot 14 Jan , richting het zuiden . Dat is een positieve ontwikkeling en je merkt het wel dat Romain meer opgelucht is . Wat Olivier betreft vraag ik het me af ; hij ziet het niet heel hard meer zitten , komt heel vermoeid over.Morgenochtend nemen zij een bus.
We maken een salade van de restjes van gisteren . Romain gaat snel slapen . Olivier vertelt veel over zijn werk . Hij heeft Romain overgenomen van een collega, die er helemaal overspannen van werd . Naar mij gedraagt Romain zich zeer aangepast . Biedt zijn hulp aan en als ik hem iets vraag doet hij dit meteen.
Ik ga vroeg naar bed.