Zwoegen

25 januari
Xunqueira
34 km
Vannacht hoorde ik het al ; regen , regen , regen.
Bij het opstaan is het niet anders. Op de buienradar is te zien , dat het rond 11 uur droog is . Ik neem al snel het besluit om te wachten , op de droogte .Ik zie dan wel hoe ver ik kom vandaag . De keuze is 20 of 33 km .Om 9 uur is het echter al droog en waag ik het erop om te vertrekken ; goed voorzien van plastic poncho , regenjas en beschermhoes. Dit blijkt erg overdreven. Al snel is het veel te warm en gaan de regenspullen de rugzak in.
Na 7 km begint de grootste stijging van deze camino . Er komt geen einde aan . Na iedere bocht denk ik nu heb ik de top bereikt, dan is er weer een nieuwe berg . Ik moet iedere keer stilstaan om op adem te komen ; ga helemaal stuk . Tijdens deze klim komen gedachten op ; van wat doe ik hier? Waar ben ik mee bezig ?
Uiteindelijk komt die top ; en dan is het voor de rest van de dag vooral dalen ; wat ook weer niet meevalt. In het dorp op 20 km drink ik een goede kop koffie en van de barman krijg ik er een enorm plak cake bij . Ik voel mijn goede energie terugkomen , ook is er inmiddels een heerlijk zonnetje gaan schijnen , dus de keuze is gauw gemaakt ; doorlopen .
Ik geniet weer van de mooie omgeving , van het alleen op pad zijn . Tot ik ineens midden op de weg tegen een enorme waterplas aanloop.
Via verschillende wegen probeer ik er om heen te lopen; echter zonder resultaat. Een resultaat is dat ik val , ik vang mezelf op met mijn arm waardoor de schouder flink pijn doet . Vooral het omdoen van rugzak doet erge pijn .
En nog steeds moet ik over het water heen . Er blijft geen andere keuze als schoenen en sokken uit; broek oprollen tot boven de knieën, en door t water . Ik zak diep in de modder en broek wordt nat . Ook struikel ik half waardoor schoenen en sokken die ik in mijn hand heb ook nat worden . Om alles te laten drogen loop ik een heel eind op teenslippers. Hier baal ik allemaal enorm van .Door dit alles voel ik moeheid sterk opkomen . Een geluk is het dat de zon nog steeds schijnt .In een volgend dorpje is er gelukkig een bar ; waar ik nog een kop koffie drink . Voordat ik daar wegloop is het half 6 . Ik moet dan nog ruim 5 km . In het donker door een bos lopen lijkt me niet aantrekkelijk, dus flink doorlopen .
Van Manuel heb ik inmiddels begrepen dat hij overnacht in een hostel, met dekens . Dit ga ik ook doen ; na zo’n dag als vandaag heb ik geen zin meer in gedoe.
Om half 7 , net voor t donker kom ik aan . Ik kan even niets meer ; alleen maar op bed liggen . Bij t hostel is ook de bar . Ik hoef dus ook niets meer ; alleen douchen , eten en slapen .