15 maart

5 maart

Van Rubiaes naar Tui 21 km

Na een fijne nachtrust in dit mooie huis , ontbijten we met witbrood en jam . En om 8 uur zijn we op pad . Het is een mooie morgen , de damp stijgt op vanaf het land . De buienradar beloofde ons voor vandaag 24 graden . Dat blijkt een illusie . De zon komt er niet doorheen . De wolken zijn dik . Het is niet koud , maar de 24 graden halen we bij lange na niet ,de route is mooi . Onderweg komen Franzi en ik elkaar weer tegen in een mooie private herberg . Een Duitse vrouw met een Portugese man zijn de eigenaren . Ze kochten dit prachtige huis net voor COVID . Zij hopen nu dat de pelgrims gaan komen . Deze maand loopt het nog niet over . Dat is wat ik ook merk . Nog maar weinig mensen onderweg .

Weer een mooie route , met wat klimmetjes erin . Dorpjes en landerijen wisselen elkaar af . Raar is het als er een grote stad opdoemt Valenca, de laatste Portugese stad . De kern van de stad is oud . De rio Minho is de grens naar Spanje . Het voelt fijn om in Spanje te zijn . In mijn herinnering zijn de Spanjaarden meer open en behulpzaam als de Portugezen. Bovendien versta ik hen beter.

In de herberg tref ik een man en een vrouw die ik nog ken vanuit Rates . Leuk om hen hier weer te ontmoeten. Het is ook fijn dat ons kleine clubje wat groter wordt .

We gaan samen tapas eten , heerlijk weer echt Spaans . Allen zijn psychologen en/of social workers . We hebben leuke gesprekken .

Iedereen heeft klachten aan knieën voeten , hamstrings . Dit terwijl zij jaren jonger zijn als ik . Ik ben gezegend met mijn gezondheid. Ik heb geen klachten , waar ik heel blij mee ben . Het verschil met de jongeren is wel dat ik mijn grenzen beter ken .

Overnachting ;

Ideas peregrinos