21 februari

21 februari van Porto naar Senhora da Hora10 km ( 507 km)

Afscheid nemen van Pierre raakt me in mijn hart . We hebben een fijne zorgeloze tijd gehad .Veel gepraat over het leven ; hoe het was en hoe het wordt . Ik kon de routes loslaten . Ik vond het heerlijk, dat hij dat oploste. We hadden fijne dagen in Porto ; dit terwijl ik me alleen in een stad niet zo oké voel .

We waren goed ingespeeld op elkaar . Ook het afscheid van de mensen van de herberg raakt me . Zo’n fijne sfeer hier .Met Miguel spreek ik af dat ik misschien ook wel vrijwilliger wil zijn in de zomer . Hij heeft graag vrijwilligers , heeft ze nodig .

Bij mijn vertrek uit de herberg gaat het meteen mis . Ik let niet goed op de pijlen en merk op een gegeven moment dat ik een rondje loop. Ik heb niet veel kilometers in mijn planning staan , dus ik vind het niet erg . Geniet nog even langer van Porto.

De weg naar de plaats van bestemming is niet heel mooi , gewoon bewoond gebied.

Het is fijn om weer met de rugzak onderweg te zijn. En weer , ik durf het bijna niet meer te melden , een heerlijke zomerse dag . Al rond 1 uur ben ik bij de albergue ; een leuke plek met een mooie tuin . Er is een vrijwilliger hospitalereo. Ik installeer me in de tuin in de zon met mijn eReader. Dit is lang geleden; deze rust en stilte . Pierre is druk , en praat veel met iedereen . Zo’n middagje lezen is niet verkeerd.

S’avonds praat ik wat met de Hosp , vooral over de Portugese situatie. Opvallend is het dat iedereen met wie ik hierover praat zich veel zorgen maakt over de toekomst van dit land . Ik heb niet zo’n zin om met de Hosp te praten , omdat ikhoor dat Monique gisteren is overleden . Zij was een van mijn betere vrienden bij de atletiek vereniging. Een byzondere, positieve vrouw. Ze was al langer ziek , maar krabbelde er steeds , op haar eigen wijze, weer bovenop.

Het raakt me erg .

Ook kreeg ik vandaag het bericht dat de caravan van Dolf mijn oude buurman , die afgelopen jaar overleed, verkocht moet worden . Dit terwijl met Dolf en zijn dochter was besproken dat zijn dochter hem over kon nemen .Nynke is er erg verdrietig over. De campingbaas wordt steeds meedogenlozer, wat voor mij de camping minder aantrekkelijk maakt .

Misschien maakt dit de keuze om de caravan te verkopen gemakkelijker.

Morgen ga ik weer echt op pad , meerdere kilometers maken , met toch een wat zwaar gemoed.

Overnachting ;Refugio de peregrinos Senhora de Hora.