22-2-2022

Van Senhora da hora naar Vairao 21 km

Ik word niet heel blij wakker ; de Hosp lost dit op voor mij . Hij heeft een heerlijk ontbijt klaargemaakt , wat helemaal niet hoeft , en hij zet echte koffie . Hij praat honderduit over de vreemde pelgrims die er soms langs komen . Hij houdt net als ik , meer van de winterpelgrims . Wij hoeven niet ons best te doen om een bed te bemachtigen, zijn relaxter en uiteraard met veel minder .

De weg vandaag is niet byzonder ; net als gisteren allemaal bewoond gebied. Het is warm , boven de 20 graden . Een heerlijke temperatuur. Een nieuwe blaar verveelt mij op het laatst.

Rond 3 uur kom ik aan in het klooster . Waar het zoals gewoonlijk ijskoud is . Een non is hospitalerea . Zij bekijkt mij in mijn t-shirt en korte broek, nogal misprijzend . Ze spreekt alleen Portugees . Ze wijst me erop dat ik mijn vest moet aantrekken. Nou weet ik niet of ze vindt dat ik te bloot ben of omdat ze bezorgd is dat het zo koud is . Ze brengt meteen een kachel in mijn kamer . Dat is hard nodig en weer erg attent van haar . Ik ga na het inchecken op zoek naar een zonnig plekje buiten .Ik kan nog de hele avond in dat koude klooster zitten .

Dat wordt dus erg koud omdat s’avonds de electriciteit uitvalt . Ik heb gelukkig al gegeten , maar er zijn nog een paar jonge meisjes gekomen , die dus niets kunnen klaarmaken. Balen voor hen . Blijkbaar stonden er teveel kachels aan en dit samen met de magnetron was te veel voor het klooster.De non loopt de hele tijd zenuwachtig rond en lost het probleem op met kaarsen . Intussen wordt er druk getelefoneerd. De electriciteit komt terug en de meisjes kunnen gaan koken en ik kijk het zo’n beetje aan . Om 10 uur gaan de lichten uit en om 8 uur is het ontbijt. Een streng klooster.

Overnachting

Albergue de peregrinos do Mosteiro de Vairao.