28 maart

8 maart

Van Muxia naar Lires 18 km .

Omdat het maandagmorgen is , en ik al vaak ontdekte dat dan de horeca dicht is , ga ik smorgens vroeg op zoek naar de supermarkt. Dan zie ik al snel dat de ontbijt bars wel open zijn . Ik haal mijn spullen en Geert , en we ontbijten luxe in dezelfde bar als gisteren .

Het is mooi weer en de zon schijnt . We lopen naar de kapel aan de zee en daar maakt Geert filmpjes met zijn drone . Mooi om te zien . Heel indrukwekkend is de route , dit keer vooral door de Atlantische Oceaan . Enorme rotsblokken liggen er op het strand . Af en toe zie je een lieflijk strandje. Zo mooi …

De route staat niet zo goed aangegeven, maar inmiddels weet ik het ; gewoon de zon achterna. Ineens zie ik in de verte een grote hond aankomen . Dan loop ik graag een stuk terug , op zoek naar Geert . Dat voelt toch iets veiliger. De hond blijkt sloom en heeft totaal geen interesse in ons .

Lires is een byzonder dorpje; het ligt in de bergen , er loopt een rivier doorheen , die uitmondt in de zee.

Het hostel heeft een groot restaurant, het enige dat open is in het dorp . Er is geen supermarkt, dus we zijn aangewezen op het restaurant. Het is een mooie zonnige avond , en we zitten op het terras , als Beatrice zich bij ons voegt . Een enthousiaste Spaanse dame . Zij begeleidt groepen die de camino lopen . Veelal Amerikanen en Australiërs . Zij regelt de overnachtingen in hotels en verzorgt het bagage vervoer. Kortom luxe caminoreizen . Zij loopt van Finisterre naar Muxia. We hebben een gezellige avond , met lekker eten en drinken en vooral veel leuke verhalen.

Overnachting; Albergue as Eiras