13 maart van Vitorino naar Ponte de Lima 15 km

Wat is het heerlijk om weer eens te slapen op een normaal matras. Weken lag ik op een plastic matras. Dat zijn matrassen die uit hygiënische overwegingen, in albergues worden gebruikt. Deze matrassen ademen niet , en vannacht voelde ik het verschil .

Het Fernanda ontbijt was top en helemaal tevreden in de zon vertrek ik samen met de meisjes . Tijdens het samen lopen , komen zij wat meer los , en wordt het kontakt met hen wat meer ontspannen.

Het weer is wisselvallig, maar veel beter als gisteren . Zon en regenbuien wisselen elkaar af ; dat is prima te hebben . Er is altijd een bar in de nabijheid , om te schuilen . Porte de Lima is een oude plaats ; het is er gezellig; ik loop langs een rommelmarkt en er wordt een marathon gelopen . Dat vind ik natuurlijk heel leuk om naar te kijken . Ik kom de meisjes weer tegen en zij besluiten 10 km door te lopen . Ik vind het stadje te leuk , om verder te bekijken , dus ik check in bij de plaatselijke albergue. Wij nemen afscheid. Ook zij hebben een beperkte tijd ivm werk dat op hen wacht, dus meer haast als ik .

De albergue is eenvoudig, maar prima. Er zijn geen dekens , ik moet het dan alleen van mijn slaapzak hebben , die niet heel warm is .

Net voor 6 uur komt Franzi binnen , een Jonge vrouw uit Keulen . Ze is helemaal stuk . Ze heeft te veel kilometers gelopen en veel last van blaren . Ik had al boodschappen gedaan , maar we vinden het allebei gezellig om samen te gaan eten . Van de hospitalerea krijgen we een tip voor een restaurant, en dat is een goede. We hebben genoeg te vertellen, vooral over de dingen die we tot nu toe meemaakten op de camino.Dat schept sowieso een band . Ik ben blij dat Franzi er is . De herberg is groot, en alleen zou dit niet fijn zijn . Nu hebben we elkaar . Hopelijk wordt het geen kou lijden vannacht . Ik houd mijn kleren aan , en tot nu toe lijkt het mee te vallen