In het diepe

17 februari Alboloduy27 km (42)

Het was een rustige nacht. Ik had de slaapzaal voor mij alleen. De Duitse jongens hadden heel wijs de andere slaapzaal ingenomen

Voor het ontbijt worstel ik met de havermout. Er is een magnetron en er zijn glaasjes. Ik laat de magnetron te lang aan staan , dat is niet goed want

alles zit onder de havermout. Na het schoonmaken lukt het wel. Ik heb weer veel geleerd deze morgen.

Het is een prachtige ochtend. De zon staat op de bergen, de lucht is strakblauw, lekker fris en de vogels kwetteren volop.

De wind is beduidend minder als gisteren, dat loopt fijner.

De zon schijnt volop en al snel wordt het vest te warm, zeker in de bergen. Het is af en toe flink zwoegen en zweten . Ik doe het rustig. En sta vaak stil om op adem te komen.

Maar wat is hetheerlijk om zo in mijn eentje in deze bergen te lopen. Het is merkbaar dat het zaterdag is door de groepjes fietsende mannen in mooie fietspakjes. Zij stappen soms af omdat de bergente stijl zijn.

Op de zandpaden kom ik niemand meer tegen. Gelukkig zijn er gele pijlen...die heb ik als houvast hard nodig. De bergen worden stijler en met de stenen lastig, ik glijd soms omlaag. De afdalingen vind ik eng. Die doe ik op handen en voeten. De heuvels in Portugal waren relaxed in vergelijking met deze.

De uitzichten zijn mooi, de bergen zijn rotsachtig en droog. De sinasappelboomgaarden hebben irrigatiesystemen.Voor pas een tweede dag zou het iets minder mogen.

De laatste 7 km zijn taai, gelukkig loop ik hier over een gewone weg, ietwat vals plat. Naast mij is een brede rivierbedding, helemaal droog, dat geeft een treurige aanblik.

Als ik in het beoogde dorp aankom, hoop ik op een restaurant. De supermarkten zijn dicht tot maandagmiddag omdat het zaterdag is. Maar in de albergue blijkt dat er eten is. Dehospitalereo heeftdit klaar gemaakt . Linzen met kip, een van mijn lievelingskostjes.

In de albergue ontmoet ik ook het australisch echtpaar. En een tijd later komen ook de Duitse jongens.

Ik ben stuk als ik aankom. Ik zou zo in slaap kunnen vallen.

Het eten smaakt voortreffelijk,ik had zo'n honger. De Australiërs zijn vegetarisch, zij koken hun eigen potje

De herberg is leuk hier, helemaal zo als een herberg moet zijn. Ruime slaapzalen ,een keukentje, een douche en een platdak waar de was kan drogen. Een hospitalereo die zich niet al te veel met ons bemoeit, hij heeft een eigen kamer . Hij spreekt alleen Spaans. Dus echt veel communicatie is er niet. Voor morgen probeer ik een overnachting iets dichterbij te boeken, dit lukt echter niet. Dus morgen weer een pittig dagje...

Verzonden vanafOutlook voor Android