Een betere dag

19 februari Hueneja 20km (98)

De nacht was iets langer, de wekker ging pas om 6 uur.

Na gisteren denk ik dat ik het wel aankan met die camino.Toch hoop ik niette veel op dit soort monstertochten. De km waren, heel eerlijk gisteren wel iets minder, omdat je met klimmen en dalen kleine pasjes maakt.

Liever wil ik niet alleen survivelen , maar ook genieten. Hoewel dat genieten beperkt is.. De bergen en de uitzichten zijn enorm en mooi, echter de paden zijn vooral, steen, stof en zanden heeel droog. Het land lijdt er zienderogen onder.

De Australiërs sluiten zich steeds meer af voor mij. Ze praten voortdurend met elkaar en zeggen of vragen niets aan mij...ook niet toen ik gisteren half dood binnen kwam.Toen kon ik wel wat aandacht gebruiken. Zoals zij doenhoort niet bij een camino..is jammer. De Duitse jongens zijn relaxed. Zij zijn een soort Pieter, heel gezellig, ze hebben veel rookpauzes onderweg en ze zuipen nogal veel. Gistetenavond was ik met hen in de tapasbar. Zij nemen vandaag de bus, omdat zij anders niet op tijd in Granada zijn. Zij moetenweer aan t werk. Hiermee raak ik hen kwijt.

Jammer, nu zijn er alleen nog de Australiërs.

Vandaag weer een stralende dag, maar ook weer een padmet eindeloze vlakten vanzand en stenen. Hier is het aan den lijve voelbaar ,wat wij mensheid van de aarde maken.

Voor de mooie natuur hoef je hier niet te wandelen.Er zijnolijfboomgaarden, die desinasappels vervangen .hebben.Ook staat er amandelbloesem in bloei. De bergen om mij heen blijven indrukwekkend. Tot mijn verbazing zie ikin de verte sneeuw op de toppen. Dit terwijl ik hier loop in een stralende zon met 20 graden. Ik ben heel benieuwd of ik daar ook nog ga lopen. Dan loop ik niet voor niets voortdurend te sjouwen met mijn winterkleding.

De Sierra nevada is het hoogste gebergte van Spanje.

Ik vind het fijn als er in de verte een dorpje opduikt. De dorpjes zijn leuk, maar stil. Wat oude mensen scharrelen er rond . Ik vraag me af hoe lang het nog duurt voordat deze dorpjes helemaal uitgestorven zijn.

Blij ben ik als ik de herberg gevonden heb. De vermoeidheid van gisteren was er nog. De afstand van vandaag van 20 km is goed voor mij.

De herberg blijkt een flat te zijn, waar ik weer met een code naar binnen kan.De code komt weer van Nelly, zij doet echt veel voor de camino.Ik vind het knus zo'n flat met een klein balkonnetje,lekker in de zon, waar ook de was goed droogt. Ik heb uitzicht op de prachtige hoge bergen.

De Australiërs laten zich niet zien hier. Zij zullen wel een plek hebben waar ze geen last van mijhebben. Hoezo camino??

Ik ben er niet rouwig om. Tot nu toe kan ikmet deze wandelingen, het(redelijk) alleen zijn goed hebben. Beter alleen alsdat ermensen zijn die alleen met zichzelf bezig zijn.

Bij de supermarkt kom ik hen tegen . Zij doen wat ongemakkelijk. Ik vertel dat de herberg keileuk is.

Ik had gehoopt dat ze in een andere plaats zouden zijn. Maar goed, ik ga me met die negatieve energie maar niet te veel bezig houden.

Het is een klein supermarktje, ik scharrel erhet een en ander bij elkaar.Echt koken wordt het niet, wat kaas, vlees ,olijven notenen toast.

Lekker....

Verzonden vanafOutlook voor Android