Niet leuk meer
Door: Dorrie
Blijf op de hoogte en volg Dorrie
01 April 2024 | Spanje, Jarilla
30 maartJarilla 26 km (862)
De dag begint goed, ik krijg een telefoontje vanuit het klooster dat mijn ereader is gevonden..daar word ik blij van. Hoe die bij mij moet komen moet ik regelen met de nieuwe hospitalereo,die begint maandag.
De supermarkt opent om 8 uur, daar wacht ik op , en om 9 uur ben ik aan de wandel.
Snel raak ik in een natuurpark, met loslopende koeien en soms paarden. Aanvankelijk bekijk ik ze argwanend,maar ik wen aan ze en zij aan mij.
Er is weer ontzettend veel water. Binnen het uur heb ik 3 keer mijn sokken en schoenen uitgetrokken. Daarna ben ik er klaar mee, en spring ik overal overheen of in. Nat zijn de schoenen en sokken inmiddels toch wel, omdat het ook vaak moerassig is , en dat heb ik niet steeds in de gaten. Een tijdje loop ik samen met Antonio, een aardige Spanjaard, en dat geeft in zo,'n enorm park toch een fijn gevoel. Maar op een gegeven moment moet ik nodig plassen,en wil ik ook even rustenen Antonio loopt door. Dit had ik niet moeten doen!
Omdat ik vaak door het water van het pad afwijk. Of koeien uit de weg ga raak ik het pad kwijt.
Ik ben verdwaald. En Google maps herkent de weg niet. Ik voelpaniek en voor de eerste keer tijdens de camino , vind ik dit niet leuk. Dan druk ik het zacht uit. Het regent en ik ben in een immens park en ik heb geen idee waar ik naar toe moet. Ruim 1 uur beklim ik bergen in de hoop dat ikergens een autoweg of een huis zie...maar niets. Alleen gras, bomen en koeien.
Dekoeien kijkenmij meewarig aan. Zij snappen niet wat ik daar loop te doen.
Na geruime tijdbedenk ik dat ik ooit een app op mijn tel heb gedownload, die kleinere wandelpaden herkent.
Die app open ik ,dan moet ik de extramadura downloaden. Die app snapt waar ik ben. Dat kost nog veel moeite, want ik ben niet op een pad. Uiteindelijk lukt het,over riviertjes, doormoeras om een pad te vinden...en dan komt het goed.
Stel dat ik die app niet heel toevallig had gehad, dan had een reddingsteam mij moeten zoeken, dat had ik toch wel erg gevonden.
Dan moet ik nog 6 km om op de plek te komen waar de man van 't hostal mij komt ophalen. Inmiddels regent het behoorlijk. Wat is er veel water hier!Het land kan al dit water niet verwerken, het wordt één moeras. En overal ontstaan riviertjes.
Ik maal al helemaal niet meer om droge voeten, droge sokken, droge schoenen...wat is dit ook al weer??
Als ik in t hostal aankom is de eerste behoefte een warme douche, en dan in bed . Waar ik meteen in slaap val.
Om half 9 ga ik nog even eten. Aan de ober vraag ik of zij kranten hebben om schoenen te drogen. Die hebben zij niet. Hij heeft als alternatief, de schoenen op de barbecue,als die uitdooft. Dat vind ik een slecht plan..Dan maar weer natte schoenen. Ik zet op mijn kamer de verwarming op de hoogste stand. Dat helpt misschien. Voor morgen plan ik een kort dagje.
Verzonden vanafOutlook voor Android
-
30 Maart 2024 - 22:37
Koosje:
Het leven is soms afzien...maar dit was een pittige dag voor jou.
Lang leve de app...
Ik wens je een fijne 1e paasdag!!!
-
30 Maart 2024 - 22:49
Maria:
Wat fijn toch Dorrie dat al die digitale info ter beschikking is. Wat een kanjer ben je toch dat je deze obstakels op een nuchtere wijze weet te trotseren. Heel begrijpelijk dat je lijf dan toch behoorlijk moe wordt van al die onvoorziene perikelen. Je bent een kei. Goed dat je morgen een kortere route kiest.
liefs Maria
-
30 Maart 2024 - 23:14
Janine:
Oeps Dorrie,
Wat een dag! Ik zou volkomen in paniek zijn geraakt en ben dolblij voor jou, dat je weer in de bewoonde wereld bent. Je zult nog even moeten volhouden en kom dan maar lekker naar huis. Tegen die tijd is het hier wellicht heerlijk weer!
Sterkte morgen, doe kalmpjes aan en hopelijk kun je ergens een eitje scoren voor het Paasgevoel!
-
30 Maart 2024 - 23:20
Annelies:
Omg Dorrie, wat een verhaal dat je de weg kwijt raakt. Pfff ,
Wat zul jij blij zijn geweest.. om weer een pad te vinden.
toi toi meid voor t laatste stuk!!
-
31 Maart 2024 - 00:58
Pet:
Spannend...ik ben zelf ook een keer , bijna, verdwaald in de Pyreneen...als nederlander denk je vaak dat verdwalen niet kan. Toch wel dus. Welke applicatie was dat ?
-
31 Maart 2024 - 09:31
Gon:
Ha Dorrie, wat zul jij even je natte tenen bij elkaar hebben geknepen van schrik. Niet weten waar je bent of waar je naar toe moet, moeras , geen pretje. Super van jou hoe je dit hebt opgelost. Zijn je schoenen nog steeds soepel of worden ze hard en stijf? Wat zal jij lekker slapen.
-
31 Maart 2024 - 09:48
Jannie:
Ik ben trots op je Dorrie! Ik wens je goede Pasen. Gelukkig is je ereader "boven water". Is er toch iets droog gebleven. Hou vol hè. [e-1f4aa]
-
31 Maart 2024 - 09:55
Raymond :
Het leest wederom als een jongensboek - maar dat is het helemaal niet - het is geen boek maar het is echt en jij bent het Dorrie die deze avonturen mee maakt. Sta je daar - letterlijk in the middle of nowhere - en je redt je er weer uit. Held.
Nog even over de korte titel die je elke dag kiest voor je log. Drie woorden deze keer "niet leuk meer" en wij lezers/volgers zitten op het puntje van onze tablet om te lezen wat daar achter schuilt. Je bent een wandelende billboard voor het lopen van de camino.
-
31 Maart 2024 - 10:04
Wil:
Wow Dorrie wat een einde van een angstige dag die zo goed begon met het terugvinden van je ereader.
Je bent zo langzamerhand een zeer ervaren Camino loper maar zoals je ziet: soms is het even teveel en zie je het niet meer zitten. Maar heel knap dat je je kopie er bij houdt en toch weer een oplossing bedenkt. Leve de moderne technieken !
laat je met deze paasdagen maar eens lekker verwennen en doe het rustig aan. Veilige tocht ! [e-1f48b][e-1f64b][e-2640]️
-
31 Maart 2024 - 12:33
Janina:
Het is inmiddels zondag en ik lees je verhaal nu pas. Je bent vast alweer onderweg. Ik hoop dat deze paasdag je een beetje droog weer gegund is en droge, warme voeten.
Ergens las ik van je volgers dat het een spannend jongensboek is. Misschien een optie om straks wanneer je thuis bent alle blogs te bundelen tot een echt boek.[e-1f4d6]
-
01 April 2024 - 09:33
Annemie :
Ook ik lees regelmatig je avonturen Dorrie! Wat geweldig te lezen en wat heb jij een stoïcijns doorzettingsvermogen. Genieten van de kleine dingen, dat is je motto volgens mij. Een mooi laatste stuk camino gewenst!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
